Je zult maar minister-president m/v zijn in een pandemie tijd.

Burgerjury

Ooit heb ik in een burgerjury mogen plaatsnemen om mee te denken en te adviseren over de ontwikkeling van de provincie Flevoland.

Met een afspiegeling van de inwoners van de provincie Flevoland, een groep mannen en vrouwen van allerlei leeftijden en niveaus, kregen wij een aantal vraagstukken voorgelegd.

Onder leiding van een hoogleraar en zijn studenten werden de onderwerpen een voor een behandeld. Wij verdiepten ons in de plannen van de provincie over onder andere : a) ruimtelijke ordening, b) verkeer en vervoer, c) regionale economie, d) milieu en water, e) recreatie, natuur en landschap, f) welzijn en cultuur.

Per onderwerp formuleerden wij vragen om te stellen aan diverse deskundigen. Zij legden uit wat een voor- dan wel een nadeel zou zijn. Ook over de consequenties die aan bepaalde keuzes verbonden waren werden wij deskundig geadviseerd en geïnformeerd.

Na de ingewonnen informatie van de deskundigen voerden wij als burgerjury weer discussies over de antwoorden, de consequenties etc.

Onder ons speelden er verschillende belangen. Want het land en tuinbouw gebied in de Noordoostpolder heeft andere belangen dan het meer stedelijke gebied van Zuidelijk Flevoland. Om als jury tot een overeenstemming te komen was het niet altijd makkelijk en is het ook niet altijd gelukt.

Uiteindelijk mochten wij ons rapport met adviezen tijdens een politieke bijeenkomst in het provinciehuis, verdedigen.

Een man in onze groep was daar erg goed in. Voor de rest haakten wij een voor een af. De discussie werd steeds politieker gevoerd. Een “taal” die de meesten van ons niet beheersten.

Het was niet het soort “spel” waar mijn hart harder van ging kloppen. Integendeel nadat we ontbonden waren als jury ben ik niet verder gegaan om mij te verdiepen in politieke zaken.

Het proces over informeren en tot een advies komen staat hier in het kort beschreven, maar het behelsde veel tijd, overleg, voorbereidingen en inlezen.

Als ik nu zie hoe premier Rutte en zijn ministers tijdens hun persconferenties maatregelen verkondigen, weet ik dat er heel wat aan voorafgegaan is. Een deel van het proces kun je volgen op tv.

Op basis van de kennis van nu en ervaringen van voorgaande pandemieën worden de maatregelen genomen.

Of de adviezen en maatregelen de juiste zijn zal de toekomst moeten uitwijzen.

Er zijn voor en tegenstanders van de maatregelen, mensen die zich eraan houden en mensen die er lak aan hebben. En nog van alles er tussen in.

Ik heb bewondering voor dit kabinet. Voor de besluiten die ze nemen. Niet klakkeloos maar weloverwogen. Met in het achterhoofd dat wat je ook beslist, welke maatregelen je ook neemt er altijd weerstand zal zijn. Dat de maatregelen nodig zijn en of ze voldoende zijn, te veel of te weinig weten we pas als de pandemie voorbij is.

Want dan pas zijn alle maatregelen geanalyseerd, de statistieken compleet en het virus doorgrond. Op dat moment kunnen we concluderen of de maatregelen terecht dan wel onterecht waren.

Ik wens minister-president Rutte en zijn ministers, en alle minister- presidenten m/v die nu voor een grote verantwoordelijkheid staan om de juiste beslissing (en) te nemen in ieders belang, veel sterkte en wijsheid.

Met 17 miljoen meningen en allerlei (eigen) belangen is dat een hele uitdaging.

Uiteindelijk zijn de plannen van infrastructuur en uitbreiding van vliegveld Lelystad doorgevoerd. Zij het met heel veel gedoe. Ik weet niet in hoeverre onze adviezen daarbij zijn meegenomen. Het was een ontzettend leerzaam proces. Mede om te kunnen ervaren wat er aan een besluit vooraf gaat. Voor wie meer wil weten:

https://www.crow.nl/kennis/bibliotheek-verkeer-en-vervoer/beleidsdocumenten/omgevingsplan-flevoland-2006

Zorg goed voor jezelf en elkaar.

Saskia 🍀

Deze week in mijn blog: terug naar de gipskamer, werk en dankbaarheid

Gipskamer

Het was redelijk druk deze keer. Mijn gips werd eraf gehaald. Met een speciaal soort schuimzeep mocht ik mijn hand voorzichtig wassen. Wat een verademing. Want wat gaat dat gips stinken.

Daarna kreeg ik nieuw gips en een laatste controle foto. Met een kopje koffie in de goede hand, aangeboden omdat ik lang moest wachten, werd de breuk beoordeeld. Er is geen operatie nodig gelukkig. Er was zelfs al herstel te zien! Over twee weken moet het gips eraf. Niet omdat de pink dan al geheeld is, maar om al teveel stijfheid van vingers, pols en hand te voorkomen. Met een vervolg afspraak ben ik weer naar huis gewandeld.

Werk

Om te kijken wat ik wel of niet kan doen ben ik een halve dag naar het werk gegaan.

Ten eerste moest ik bedenken hoe op het werk te komen. Autorijden zit er voorlopig niet in en fietsen mag verzekeringstechnisch ook niet. Gelukkig heb ik een prima wandelconditie en is het kinderdagverblijf niet al te ver van huis. Al met al zo’n veertig minuten lopen. Voor mij prima te doen. Ik wandel bijna elke dag nog steeds een kilometer of zeven. Maar even niet op bospaden.😉

Op het werk liep ik al snel tegen mijn tijdelijke handicap aan. Het is niet te doen. Met dubbele gevoelens en een brok in mijn keel wandelde ik weer naar huis. Om juist nu uit te vallen terwijl we druk zijn om alles weer op te starten op de groep vind ik heel vervelend. Het is wel fijn om rustig de tijd te krijgen om te herstellen. Met rust zal dat ook sneller gaan.

Dankbaar

Iets breken is natuurlijk niet fijn. Behalve de pijn beperkt het je ook in alledaagse handelingen. Als rechtshandige moet ik nu alles links doen: tandenpoetsen, schrijven en een broodje smeren om maar wat te noemen. Erg lastig maar eerlijk gezegd vind ik het een leuke uitdaging.

Geluk bij een ongeluk is dat mijn zoon en dochter al een aantal weken, (tijdelijk) weer thuis zijn komen wonen. Zij zorgen liefdevol voor mij, smeren mijn brood, snijden mijn eten waar nodig en helpen met haar wassen en het huishouden. Mijn zoon kookt al weken de heerlijkste gerechten.

Voor al deze hulp en steun ben ik ze heel dankbaar.🙏♥️

Dankbaar ben ik ook voor beterschapswensen via berichtjes op Facebook en Whatsapp en kaartjes via de post🙏♥️

Waar ik ook dankbaar voor ben is dat ik nu alle tijd en rust heb om aan mijn coachtraining te werken. 🙏

Elk nadeel heb ze voordeel (Johan Cruijff)

Fijne week en zorg goed voor jezelf en elkaar.

Saskia 🍀

Pa als je iets doorscrolt naar beneden kun je een berichtje achter laten. Zou ik leuk vinden 🙏

In deze tijden van corana houd je je aan de richtlijnen van 1,5 meter afstand, doet bewuster boodschappen en je blijft het liefst zo ver mogelijk weg van het ziekenhuis als je daar niet hoeft te zijn. Totdat je niet anders kunt.

Struikelen

Afgelopen zondag was het heerlijk weer om te wandelen. Terwijl ik genoot van de zingende vogels, het steeds groenere bos en een netjes omgeploegde berm waar ik langs liep, struikelde ik. Daarbij kwam ik met mijn volle gewicht op mijn pink terecht. Wat een pijn. Wat moest ik doen? Gelukkig kon ik nog wel lopen.

Naar huis gebeld en om een koelcompres gevraagd. Mijn zoon fietste mij tegemoet met het gevraagde en samen zijn we naar huis gewandeld. Ondertussen van alles geprobeerd om te kijken hoe de hand en de vingers het deden. Op zich kon ik alles nog wel bewegen al deed dat enorm veel pijn. Een zware kneuzing dacht ik.

Thuisgekomen verder gekoeld en voor advies de huisartsenpost gebeld. Die vonden het verstandig om er naar te laten kijken.

Huisartsenpost

In Almere hebben ze de huisartsenposten verdeeld in corona en of andere klachten, dan ga je naar zorgcentrum Parkwijk. Bij geen corona wel andere klachten mag je naar zorgcentrum in Almere-Poort. Met allerlei regels en instructies mocht ik naar Poort: eerst aanbellen, terug in de auto en wachten tot je gebeld werd om naar binnen te mogen. Dat ging in de praktijk toch anders want het was erg rustig. Ik mocht meteen naar binnen en was vrij snel aan de beurt.

De huisarts in Poort vond het raadzaam om een foto te laten maken in het ziekenhuis. Volgende stop Flevo ziekenhuis.

Wachttijd

Bij binnenkomst werd ik vriendelijk ontvangen en mocht ik in de wachtkamer plaats nemen. Al snel mocht ik mee naar de radiologie voor een foto. De foto was vlot gemaakt en de diagnose ook duidelijk: de pink is gebroken.

De wachtkamer was op één moeder en dochter na leeg. Zij gingen al gauw weg. Toen kwam een vader met zijn lijkbleke zoon. Zij waren(gelukkig voor hen) snel aan de beurt. De aardige verpleegkundige zwaaide naar mij met een lach van oor tot oor en zei dat ze me niet vergeten zou. Dat het heel jammer voor mij was maar ik was een patiënt die kon wachten. Oftewel mijn klacht was niet levensbedreigend.

Daarna kwam er een meneer met veel pijn, gekreun en gesteun die ook snel opgehaald werd. Ik zat er inmiddels twee uur. Gelukkig in berusting en kalmte. De aardige verpleegkundige bood mij koffie aan maar dat mocht ik niet hebben omdat ik nog niet “gezien” was. Na nog een uur wachten was ik aan de beurt. De super aardige arts van de SEH verontschuldigde zich dat ik zo lang had moeten wachten. Het was erg druk met mensen die per ambulance binnen gebracht werden. Ze was blij en opgelucht met mijn begrip.

Na nog eens twee en half uur van behandeling, vinger in positie trekken (wat deels gelukt is), zonder verdoving, gips, nog een foto, afgipsen mocht ik eindelijk naar huis.

De aardige verpleegkundige bij de balie lachte weer van oor tot oor en was zo blij dat ik geduldig had gewacht. In de tijd dat ik behandeld werd was haar collega al vier keer uitgescholden.

Omdat ik nog even moest wachten op mijn lift bood zij mij alsnog de koffie aan. Een kopje koffie heeft nog nooit zo lekker gesmaakt.

Mijn lift kwam al snel. Dank je wel Lianne voor het chaufferen 🙏

Verdere behandeling

Na drie dagen terug naar de gipskamer. Daar nog een extra laag gips erbij gekregen en een afspraak voor volgende week. Dan krijg ik nieuw gips en wordt er via een foto opnieuw gekeken hoe de stand van de pink is.

(Wordt vervolgd)

Wees lief voor elkaar en zorg goed voor jezelf.

Saskia 🍀

“in de diepste stilte zitten de beste antwoorden” (Boeddhistische wijsheid)

Een van de opdrachten die in de cursus FLOW staan, is “niksen”. Daarmee wordt letterlijk bedoeld wat er staat. Helemaal niks doen. Geen kopje thee of koffie drinken, geen muziek luisteren, geen meditatie, geen telefoon of tv, echt even helemaal niks. Zelfs niet denken. Gewoon ‘zijn’ in het hier en nu. In stilte en alleen.

Soms ga ik op een boomstam in het bos zitten. Dan laat ik de natuur over mij heen komen en ga ik op in een heerlijke rust.

In de natuur kunnen we ons denken loslaten en ons voelen terugvinden ( Boeddhistische wijsheid)

In het begin is het niet makkelijk. Ook hier geldt oefening baart kunst. De gedachten in mijn hoofd volgden elkaar in rap tempo op. Dan merk je dat je best veel in je hoofd bezig bent. Laat de gedachten zijn voor wat ze zijn. Observeer en laat ze gaan.

Ik daag je uit om dit zeven dagen lang elke dag te doen. Begin met tien minuten, dan twintig minuten, vervolgens dertig etc. Ga ergens zitten of liggen ( maar probeer niet in slaap te vallen) en observeer zonder oordeel je gedachten, wat je ziet en hoort. Observeer en laat het gaan. Zo val je in stilte.

Misschien is deze video van Eckart Tolle , auteur van ‘ de kracht van nu” een goede hulp: https://youtu.be/5MG1XcntrT4

Geef niet op als het niet meteen lukt. Probeer het opnieuw, forceer niets en laat het gaan.

Fijne week. Zorg goed voor jezelf en elkaar.

Saskia 🍀

Voor het virus had ik een heerlijke rust in mijn leven opgebouwd met een daarbij horende relaxte routine. Nu, door de crisis, is mijn huis gevuld met twee van mijn drie kinderen, doe ik vrijwilligers werk vanuit huis en werk ik weliswaar minder dagen maar is het intensiever.

Kinderen

Het doet mij goed dat mijn kinderen de weg naar huis vinden in deze tijden. Het geeft gezelligheid en reuring. We spelen nieuwe spelletjes, puzzelen, koken en bakken en helpen elkaar de tijd zo prettig mogelijk door te komen. We volgen ook ieder onze eigen routine. Met (thuis)werk, studie en ontspanning.

Balans

In eerste instantie ging het allemaal prima. Toch had en heeft de omschakeling effect op mij. Het sloop er langzaam in. Ik werd er duizelig van. Toen ik even rustig in een hoekje ging zitten om te “voelen” wat er nu echt aan de hand was, kwam het antwoord: ik ben overprikkeld met informatie uit de media, van het werk, het vrijwilligerswerk en de nieuwe online training. De doorbreking van mijn nieuwe opgebouwde routine en rust haalden mij uit balans en alles bij elkaar gaf het stress.

Dat betekent dat ik een hele goede les leer om in balans te blijven en mijn grenzen te bewaken. Doorgaan met mijn routine: op tijd opstaan, rustig ontbijten, wandelen, niksen, lekker in de tuin werken, FLOW doen en mijn online training tot lichtkracht coach volgen. Taken verdelen met de kinderen en een bepaald moment van de dag benutten om de informatie stroom systematisch te verwerken.

Werk

Het werk vraagt ook inspanning omdat het elke keer anders is. Nieuwe kinderen, verschillende collega’s en wisselende ruimtes waar we de groep leiden. De dagroutine is wel hetzelfde dat geeft houvast. Gelukkig werk ik in een professioneel team met fijne collega’s en zijn we flexibel. Het is fijn om zo mijn collega’s die ik normaal minder vaak zie te leren kennen en je leert de kinderen van verschillende groepen kennen.

Ik vind dat hier gezegd mag worden dat het voor de kinderen van de ouders met een vitaal beroep ook schakelen is met elke keer andere juffies en andere vriendjes om mee te spelen.Zij verdienen ook een applaus. 👏👏👏

Tot slot

De gofundme campagne voor de Luisterlijn gaat nog steeds door. Je kunt een donatie doen via de volgende link:

http://www.gf.me/u/xak49h

Zorg goed voor jezelf en elkaar. Eet en drink zo gezond mogelijk en blijf in beweging.

Saskia 🍀

“Elke stap brengt ons dichter bij ons doel, maar soms met een omweg” ( Boeddhistische wijsheid)

Voorbereidingen

Maandag 30 maart was onze geplande vertrekdatum. Mijn spullen lagen klaar voor een laatste selectie. Om vervolgens definitief ingepakt te worden voor de pelgrimstocht.

Helaas mocht het niet zo zijn in verband met het corona virus. We staan hier niet alleen in. Meer mensen zijn teleurgesteld in het feit dat feestjes, bruiloften, reizen enzovoorts niet doorgaan.

Het is heel jammer dat de pelgrimage niet doorgaat. Toch is mijn reis al veel eerder begonnen en heb ik veel bereikt: vele kilometers gewandeld en vele kilo’s afgevallen. Een blog en een gofundme campagne opgestart. Ik heb nieuwe mensen leren kennen, in de krant gestaan en een artikel mogen schrijven voor de Paravisie. Ik heb een challenge “filmen met je mobiele telefoon” gedaan. Dingen die ik niet zomaar gedaan zou hebben en ver uit mijn comfort zone liggen.

Als ik het spannend vond kwamen deze woorden van Pipi Langkous in mijn hoofd: ” Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan”.

Gewoon beginnen en gaan doen. Probeer het maar eens. Het hoeft niet meteen iets groots te zijn. Het kan iets kleins zijn, dichtbij jezelf. Als je over je eigen bezwaren heen stapt, gaat er een wereld voor je open.

Een doel stellen is belangrijk. Dat geeft houvast. Met een stappenplan hou je het overzichtelijk. Zet door, pas eventueel je plan aan en ga weer door. Houd je doel voor ogen. Doorzetten is van cruciaal belang. Juist als het tegenzit of niet meteen lukt.

Met mijn blog neem ik een afslag. Ooit zal ik Santiago wel bereiken en erover schrijven. Nu neem ik je mee in een ander avontuur. Het leven van alledag in dit corona tijdperk en hoe ik daarmee omga.

De gofundme campagne zet ik ook door. Geheel in het teken van de Luisterlijn. Daar ben ik vrijwilliger. Wij worden vaker gebeld dan ooit. Het geeft veel voldoening om mensen een luisterend oor te bieden. Even de stilte doorbreken met een gesprek van mens tot mens.

Via deze link kun je je donatie doen:

http://www.gf.me/u/xak49h

Fijne week, denk om jezelf en elkaar.

Saskia 🍀

Routine

Omdat ik heel veel wil doen, maar er niets uit mijn handen kwam, heb ik mijzelf een aantal doelen gesteld. Om die doelen te bereiken heb ik een plan opgesteld met een bijbehorende dagroutine. Dat om mijzelf niet over de kop te werken en een richtlijn te hebben. Daarnaast heb ik in detail uitgeschreven wat ik bij elke actie moet doen om mijn doel te bereiken. Ik maak daarnaast een actie lijst die ik na de genomen maatregelen rondom het corona virus pas kan uitvoeren.

Wandelen

De afgelopen dagen heb ik een aantal fijne lange wandelingen gemaakt, Lekker in de tuin gewerkt en de schuur opgeruimd.

Opruimen en ruimte maken

De kamers in huis heb ik opnieuw ingedeeld, want mijn oudste zoon komt ook naar huis. We werken alledrie vanuit huis en hebben daarbij privacy nodig.

Ik vind het gezellig dat ze er zijn om deze tijd door te komen en zij vinden dat ook. Want het hele sociale leven is anders en dan wordt het wel heel saai als je alleen thuis zit.

Leren vloggen

Ondertussen leer ik van mijn dochter vloggen en hoe dat te monteren tot een pakkend filmpje. Super leuk om te doen. En hierbij als afsluiting een filmpje/ vlog die ik gemaakt heb:

Zorg goed voor jezelf en elkaar.

Saskia 🍀

Zondag gingen we even naar mijn moeder. Ze behoort tot een van de risicogroepen en woont zelfstandig wat haar prima afgaat. Sinds twee weken heeft zij, ter bescherming, zichzelf huisarrest opgelegd. Mijn broer en neef hebben al eerder boodschappen voor haar gedaan en deze keer namen wij een tas vol mee. Ook met wat extra’s zoals frambozen, aardbeien en blauwe bessen en een stuk verse gember waar ze zo dol op is.

Ze wilde niet op de foto maar ze had een praktische oplossing gevonden om toch bij elkaar te zitten; op gepaste afstand. Wij op de tuinbank en tuinstoel en zij in de deuropening. We hadden zelf koekjes en drinken meegenomen. Het was heel fijn om elkaar LIFE te zien maar wel heel lastig om elkaar toch niet even een knuffel te geven.

Voordat we naar mijn moeder gingen had ik een wandelingetje gemaakt. Ik weet niet waardoor het kwam, maar er zat totaal geen tempo in: 4,52 km in ruim een uur. En zaterdag kon ik het niet opbrengen om te wandelen. Ik heb ook ontzettend veel last van hooikoorts.

Maandag

De levering van de thuistelefoon is vertraagd. Daardoor had ik mijn dag anders ingevuld. Met o.a. wandelen, lezen een gezonde soep maken, en een voorstel filmpje gemaakt voor de online coachtraining die binnenkort start. Toch goed dat ik laatst aan de online challenge “filmen met je mobiel” heb meegedaan.

Na een paar dagen niet lekker in een loopritme te zitten, liep ik vandaag gemakkelijk 9 kilometer. Heerlijk door het bos en in de frisse wind. Ik geniet van de stilte en de mooie blauwe lucht die steeds blauwer lijkt te worden.

Dinsdag

Mijn dochter maakt voor een selecte groep “corona”vlogs over het leven van alledag zoals het zich nu voltrekt. Ze zijn grappig en worden goed ontvangen. Ik denk dat ze over tien jaar een mooi verslag heeft van deze bijzondere en historische gebeurtenis. Ik ben heel blij dat ze er is. We hebben veel lol en maken er samen het beste van.

Eindelijk is de telefoon set van de Luisterlijn gekomen. Samen met mijn dochter alles geïnstalleerd. Alle apparatuur werkt. Als de telefoon opgeladen is kan ik aan de slag.

Deze dag was ik al vroeg aan de wandel. Bijna de 10 kilometer aangetikt. Ik geniet er enorm van. En zolang het kan en mag, blijf ik dat elke dag doen. Het valt mij op dat er een vredige stilte is ontstaan. Het is heel stil qua verkeer en menselijke bezigheden. De vogels fluiten en de specht is hard aan het werk. Ik heb alleen de koekoek nog niet gehoord.

Langs het vier bruggen pad ligt ergens een soort dijkje. Ik ben er op geklommen om te zien wat er achter lag. Daar ontdekte ik een heel vredig binnen-haventje.

Woensdag

Gister bedacht ik mij dat het lijkt alsof ik in een vervelende droom zit. Dat ik elk moment wakker kan worden en alles weer normaal is. Al weet ik heel goed dat dat niet zo is. Er zal een leven voor, tijdens en na het corana virus zijn.

Deze dag twee heerlijke wandelingen gemaakt een van 10 kilometer en ’s middags met mijn dochter nog een van bijna 7 kilometer. Daarna lekker in de zon zitten lezen.

Tot slot een cadeautje van moeder natuur:

Blijf gezond en houdt anderhalve meter afstand.

Saskia 🍀

De afgelopen week heb ik diverse media gevolgd over het corona virus. Op tv, via nu.nl, de NOS app, algemeen internet en een paar afleveringen van Jensen via YouTube bekeken.

Ik heb gelukkig geen angst en geen paniek voor de situatie. Wel heb ik zorg om mijn kwetsbare dierbaren. Gelukkig zijn het verstandige mensen en nemen zij hun voorzorgsmaatregelen.

Verder zorg ik voor gezond eten en drinken, was ik regelmatig mijn handen, poets het huis en pak ik mijn dagelijkse routine weer op. Wandelen, af en toe niksen om in stilte te komen, lezen en schrijven, tuinieren. Ik voel mij nog meer tot rust komen. Het enige waar ik last van heb is hooikoorts.

Paravisie

In het nieuwe nummer van paravisie staat een artikel van mijn hand over hooggevoeligheid bij kinderen. Ik ben er erg blij mee. Als je het leuk vind om te lezen kun je het bestellen via de website van paravisie, of als je durft in de winkel.

Aanbieding vanuit de uitgever: Vanwege het feit dat sommige mensen vanwege de situatie rondom corona niet naar buiten kunnen of willen, bieden wij bij bestelling de nieuwste ParaVisie Magazine tijdelijk aan ZONDER verzendkosten (zolang de voorraad strekt). https://paravisiemagazine.nl/bestellen/

Familie app

In onze familie app hebben we regelmatig informatie naar elkaar gestuurd en discussies gevoerd. Daarin maken we nu een switch naar positieve en creatieve berichten o.a. deze:

Dochter

Deze week heb ik mijn dochter opgehaald uit haar studentenhuis. Voor haar is het hele sociale studenten leven waar ze in zat stil komen liggen. Alleen thuis zitten is niets voor haar. Ze heeft het creatieve idee opgevat om te gaan vloggen. Het zijn hilarische filmpjes.

Thuiswerken

Mijn dochter kan thuiswerken van haar werk en ik krijg voor mijn vrijwilligers werk thuis apparatuur. Zodra dat geïnstalleerd is, kan ik vanuit huis telefoontjes ontvangen. We hebben een passende werkplek ingericht. Zo zitten we elkaar niet in de weg en kunnen we de anonimiteit waarborgen die het ( vrijwilligers)werk van ons vraagt.

Wandelen

Het is mentaal schakelen om van intensief trainen, naar recreatief wandelen te gaan. Tot nog toe heb ik, behalve zaterdag, elke dag een wandeling tussen de 5 en 10 kilometer gemaakt.

Bij een van de wandelingen in de afgelopen dagen, liep ik door een bijen “trek”. Eerst dacht ik één vroege bij te zien maar ik kwam telkens twee paar bijen tegen die met gepaste afstand van het voorgaande paar mijn pad kruiste. Heel bijzonder. Op imkerpedia.nl is interessante informatie te vinden over het bijenleven.

Tot slot

Ik zou het leuk vinden als je een reactie plaats. Zie hieronder👇 wel even door scrollen.

Pas goed op jezelf en elkaar!

Saskia 🍀

Aanpassen

We zijn zwaar teleurgesteld dat de reis niet doorgaat. We hadden ons er zo op verheugd, goed voor getraind en ons laten informeren zodat we goed voorbereid op pelgrimage konden gaan. Wat mij betreft is dit slechts uitstel en zeker geen afstel.

Voor iedereen in de wereld komt dit virus en de maatregelen eromheen hard aan. Voor mensen met psychische problemen en mensen die eenzaam zijn, komt dit nog harder aan. We merken dit bij de luisterlijn en ik merk het aan Sebastiaan. Ik zou afgelopen weekend naar hem toegaan om de laatste puntjes op de i te zetten voor de reis. Dat hebben we in goed overleg afgezegd, na alle aangekondigde maatregelen. Maar goed ook want waar hij woont gelden sinds zondag strenge regels. Dat is heel ingrijpend voor mensen die gebaat zijn bij een vaste routine met therapie en dagbesteding.

We hebben besloten om de gofundme campagne in zijn geheel voort te zetten voor de Luisterlijn. Die wordt nu enorm veel gebeld en vrijwilligers krijgen thuistelefoons en de bijbehorende applicatie wat een aanslag doet op de financiële middelen, ondanks extra subsidie vanuit het ministerie.

Ook heb ik besloten om dit blog voort te zetten. Ten eerste om aandacht te vragen voor de gofundme campagne. Ten tweede wil ik via mijn blog een positieve bijdrage leveren aan het proces waar we nu allemaal in zitten. Daarom ga ik twee keer per week een blog posten.

Werk

Het kinderdagverblijf waar ik werk is open, maar met een sterk gereduceerd team en op te vangen kinderen. Deze week heb ik maar een dag gewerkt. We werken bij toerbeurt in wisselende samenstelling. Een aantal collega’s zitten preventief thuis. Het zijn bijzondere tijden. De komende week ben ik niet ingeroosterd. De week erna zou mijn vakantie beginnen. De eerste week neem ik wel helemaal vrij en de andere twee weken zijn ingetrokken.

Afgelopen dinsdag heb ik een dienst gedraaid. Ik was blij om op het werk te zijn. Het was een rare en confronterende gewaarwording om het altijd levendige kinderdagverblijf zo stil en verlaten te zien.

Reflectie

Natuurlijk ben ik ontzettend teleurgesteld dat de pelgrimstocht niet doorgaat. Ik was daardoor een paar dagen goed van slag. De onzekerheid over wat ons te wachten staat qua werk en gewone leven en routines maakten mij onrustig. Tijdens mijn wandeling van zondag bedacht ik mij dat ik aan het virus en alle maatregelen niets kan veranderen wel aan mijn eigen instelling hoe ik hier mee om ga. Ik ga nog meer letten op gezond eten en drinken. Verder stel ik een dagroutine voor mezelf op Daarover in een volgend blog meer.

Vrijwilligerswerk

Zoals eerder gemeld, worden door de luisterlijn thuistelefoons beschikbaar gesteld. Ook ik krijg er een. Zo kan ik een deel van mijn vrij gekomen tijd nuttig invullen. Naast mijn vaste dienst kan ik ook extra uurtjes draaien. Heel fijn om zo een steentje bij te kunnen dragen om o.a. eenzame mensen een luisterend oor te bieden.

Wandel training

Al gaan we niet pelgrimeren, ik blijf wel wandelen. Ik probeer elke dag zo’n 5 a 10 km te lopen.

Zaterdag zonder bepakking op 6 km in een uur gewandeld naar de boerenmarkt op de Kemphaan in Almere. De boerenmarkt is een aanrader voor iedereen die van biologische producten houdt. Het komt rechtstreeks van de bron of uit de provincie Flevoland. Ik weet niet of er komende zaterdag markt gehouden wordt. Zou wel jammer zijn want gezonde biologische producten kunnen we nu goed gebruiken. Terug nog zo’n 4 km gewandeld totaal 10 km.

Zondag naar de stad gewandeld om iets te ruilen en de laatste boodschappen gehaald. Al met al 10 kilometer gewandeld.

Maandag heb ik heerlijk gewandeld, zo’n 10 km. Heel erg genoten van de natuur, de zon en de kwetterende vogels. Virus of niet de natuur doet gewoon zijn ding. Dat geeft mij rust en vertrouwen.

Woensdag Ongeveer 9 km gelopen. Ik had het gevoel dat het beter was om naar huis te gaan en heb mijn rondje iets ingekort.

Gezond drankje

Als je mij al even volgt weet je dat ik een online training FLOW (fantastisch leven in overvloed en welzijn) volg, gegeven door Annemarie Sips. We hebben een besloten Facebook groep waar we onze ontwikkeling en nu oo.a.gezonde drankjes delen. Onderstaande drankje wil ik graag delen.

Gembershot

Ingrediënten:
Gember (flinke stukken)
1 citroen uitpersen
Verse -essentieel- kurkuma een vleugje zwarte peper zodat de kurkuma goed werkt.
Appel in stukjes.
Optioneel: Je mag ook een manderijn of een geperste sinasappel erbij doen.

Alles in stukken in de blender, met twee koppen water. Blenderen, dan zeven.
Wat er aan prut overblijft terug in de blender gooien met water. Blenderen, nog een keer door de zeef halen. In een flesje gieten.
Je kan het drie dagen in de koelkast bewaren.

Elke dag een glas opdrinken met een theelepel (lavendel)honing. Smelt niet helemaal maar het geheel wordt zoeter.

Zorg goed voor jezelf en elkaar.

Saskia 🍀